Amerika
2022: Verenigde Staten
4 weken lang met de auto, 5200 kilometer afgelegd en de mooiste dingen gezien in the Deep South van de Verenigde Staten van Amerika.
De reis begon in Orlando om vanuit daar naar Kennedy Space Center te gaan. Waar een levenslange droom in vervulling ging door het ziet van een Spaceshuttle in het echt. Hier gaat het om Atlantis, wat een emotioneel moment na een spectaculaire onthulling. Het hele Space Center is gaaf, want ze hebben ook nog de Saturn 5 raket van de afgelaste Apollo missie 19. Door naar Daytona Beach waar ik na het zien van een prachtige zonsopgang vanuit de zee over het strand rij met de auto... Door naar Savannah...ik probeer zo min mogelijk over de Interstate te gaan en zoveel mogelijk kleine wegen binnendoor te pakken...de weg ernaartoe hoort ook bij de reis... Van Savannah naar Atlanta, waar ik 1 dag door Covington loop, het stadje waar Vanpire Diaries is op genomen...even een bakvis gevoel. Ook spendeer ik een aantal uren in Stone Mountain. Een prachtige natuur plek met in het midden een flinke berg. Op de zijkant van die berg een gigantisch uitgehakte afbeelding. Prachtig gemaakt, maar het is van de Confederation...dus mensen zijn er niet heel blij mee. Ik beklim de berg en heb daar prachtig uitzicht, met in de verte de skyline van Atlanta. Een must als je deze regio zelf gaan bezoeken, met mooie meren en nog mooiere nature trails. Ook bezoek ik hier het geboortehuis van Martin Luther King en de Memorial van hem en zijn vrouw. Ook nog 2 oude begraafplaatsen waar ik het graf tegenkom van Kenny Rogers...ook een idool van mij.
Van Atlanta naar Nashville, onderweg bezoek ik Chattanooga en zijn Mountain Lookout Incline Railway, de steilste ter wereld en Rock City, een stenen park die 2 Duitse immigranten hier hebben opgebouwd. Een pad die je volgt en iedere keer word je weer verrast...echt een parel. Een soort spookjes stenen pretparkje... In Nashville bezoek ik de Belle Mead plantage. Niet je typische plantage, want ze verbouwde hier geen gewassen met behulp van slaven maar paarden en jockeys. Zij hadden hier zeker geen beter leven en de jockeys al helemaal niet. Maar het was wel "minder" erg dan in het nog diepere zuiden... Ook zie ik hier het Parthenon (ja je leest het goed ) en het Musicians Hall pf Fame Museum. Ik ga natuurlijk ook de Honky Tonk bezoek. De straat waar bijna 24/7 livemuziek wordt gemaakt en het altijd een feestje is. De neonborden glimmen je te gemoed en uit ieder cafe klinkt muziek...de stad van de Countrymuziek Door naar Huntsville, waar ik het U.S Space en Rocket Center bezoek. Wat een fantastische plek. Echt de plek voor de space nerd en ook weer een Saturn 5 raket van de afgelaste missie van Apollo 20.
In de avond woon ik in het Werner von Braun Planatarium een prachtige uitleg bij over de sterrenhemel en gaan we daarna naar buiten en is het sinds lange tijd super helder...koud...maar helder. Iets wat ik nooit meer vergeet. Door naar Memphis...een oude, vervallen industriestad dat de geboorte plaats is van blues en rock&roll. Elvis is hier groot geworden. Rij ook langs Tupelo waar hij geboren is. Bezoek hier Bealestreet...de plek waar je in de avond livemuziek hoort. In de B.B.King Blues Club zie ik een fantastische band optreden...wat een ervaring om hier te zijn. Ondanks de vervallenheid van deze stad zit er een diepe ziel in. Vergane glorie, maar te gekke sfeer. Ook vind je hier The Lorraine Motel, het nationale Civil Rights Museum. Wat een indrukwekkende plek met nog meer indrukwekkende informatie. Dit is de plek waar Martin Luther King werd doodgeschoten op het balkon. De kamers zijn compleet in de originele staat en de plek waarvan geschoten is kan je ook bezoeken. Hier word je echt stil van en geeft een heel goed beeld over waar de donkere mensen in Amerika tegen hebben moeten strijden...ook weer een must als je hier bent! Als laatste zie ik hier de Peabody Hotel eenden vanuit hun fontein naar de lift lopen (erg Amerikaans).
Vanuit Memphis naar Natchez...over de Natchez Trace Parkway. Een bijzonder mooie weg die zoveel mogelijk de route aanhoudt die de Indianen en de settlers gebruikte jaren geleden... Korte stop in het Vicksburg National Military Park. Hier kan je met de auto door het slagveld van Vicksburg in de Burgeroorlog rijden. Met blauwe en rode markers laten ze zien wie waar lag en hoe de strijd hier gestreden is, ook ligt hier de USS Cairo, een bijzondere rivierboot. Eentje geladen met kanonnen. Deze gebruikte ze toen op de rivieren en dit is de enige ter wereld die ze hebben kunnen restaureren. Een paddleboat gun ship...platte bodem vanwege de waterstanden in de rivier...echt indrukwekkend en zo anders als dat we gewend zijn om te zien. Onderweg ervaar je overal de eenzaamheid op de binnenlandse Amerikaanse wegen...geen auto voor uren tegenkomen en je alleen op de wereld voelen. Adelaars en gieren die boven je hoofd zweven en de beste Amerikaanse muziek door de speaker... Vervallen schuren, uitgestrekte vlaktes en de mooiste Antebellum huizen kom je tegen onderweg. Het is een land van tegenstellingen. Waar jij in een trailer woont, wonen je buren in een huis waar je een weeshuis in kan starten...de vlag wapperd hier trots en overal. Ook de confederation vlag kom ik hier nog vaak tegen, maar zit dan ook in het diepe zuiden. Kom onderweg op plekken waar ik veel leer over de geschiedenis van Amerika, de burgeroorlog en de slavernij.
In Natchez slaap ik zelf in een Antebellum huis, met een schommelstoel voor de deur en het ontbijt wordt geserveerd door George...the best souvenir from the South...zo noemt hij zichzelf. Een donker man geboren op een plantage. Hij vertelt mij er graag over en het maakt echt indruk. De strijd is real en nog steeds gaande. In Natchez staan de meeste Antebellum huizen van heel Amerika. Maar er staat ook midden in de stad, verscholen in de bossen een overwoekerd Antebellum huis, verlaten en alleen is het een bijzondere plek om te bezoeken. Op de begraafplaats vind je hier het graf van Florence, een meisje die stierf toen ze 12 was en omdat ze in haar leven bang was voor onweer en stormen bouwde haar moeder een trap achter haar graf waardoor ze bij het hoofd van haar dochter kon zitten als er storm was en haar kon troosten. Het glas naar het hoofd is inmiddels dichtgemetseld, maar de trap en haar graf ligt vol met penny's en speelgoed. Van Natchez naar Baton Rouge. En onderweg bezoek ik het Louisiana State Penitentiary museum, die ook naast het State Penitentiary ligt. Een bijzondere plek die verteld over de geschiedenis van deze gevangenis. Ik spreek hier ook een inmate die al 35 jaar opgesloten zit hier. Maar de meeste indruk maakt toch wel de elektrische stoel Gruesome Gertie...deze stoel werd tot 1991 gebruikt en er zijn ongeveer 40 mannen op gedood. Door wegen met oude live oak trees kom ik aan bij de Myrtles Plantation. Volgens vele de meest haunted plek van Amerika. Ik krijg hier een rondleiding door het huis en de gronden. Zelf zie ik niks, maar het is een mooie plek om te bezoeken en de verhalen zijn te gek! Aangekomen in Baton Rouge zie ik in de avond mijn eerste optocht richting Mardi Gras. Superleuk en vang toch een paar beads en bekers.
De volgende ochtend bezoek ik ik Baton Rouge de USS Kidd. Een slagschip gebruikt door de Amerikanen in meerdere oorlogen. Het is een mooie manier om te zien hoe ze leven op zo een schip en hoe mega krap het allemaal is. Hierna kan ik niet om de parade heen van die dag. De hele stad is uitgelopen en het thema is Flamingo...toevallig hou ik daar wel van Het zijn 40 floats (praalwagens) en ik vang een hoop beads en bekers...wat een feest en wat een mensen...niet meer gewend natuurlijk... Vanuit Baton Rouge vertek ik in de vroege ochtend snel naar het volgende hoogtepunt...New Orleans. Ik wil er vroeg zijn voordat de parades losbarsten en je er niet meer inkomt met de auto. Ik parkeer mijn auto voor de komende dagen op een gereserveerde plek en zie hem over 3 dagen pas weer terug. Het is tijd om Mardi Grass mee te gaan maken!
Ik kom zondag ochtend vroeg aan en kan daardoor in de middag kijken naar high school Marching bands die battles tegen elkaar uitvoeren en de Krewe van Thoth pak ik nog even mee. Een goede opwarmer voor de rest van de dagen. In de avond zie ik de Super Krewe Bacchus voorbijkomen en ook hier vang ik weer een hoop beads. Je gaat er helemaal in mee...geweldig! De volgende ochtend heb ik een begeleidende tour door de Treme, één van de oudste wijken van New Orleans. Dit is altijd de wijk geweest van de donkere mensen...hier komen dan ook heel veel jazzmuzikanten vandaan zoals Louis Armstrong. En wat voor mij persoonlijk belangrijk is is dat je hier de Mardi Gras Indians vindt op Mardi Gras day. In de middag pak de Steamboat The City of New Orleans en laat mij meevoeren over de Mississippi... In de avond rollen de Krewes Proteus en Orpheus door de straten heen...supergaaf met veel lichten. Eén van de mooiste Krewes die ik gezien heb.
De dag daarna is het zover...Fat Tuesday...Mardi Gras! De dag begint al super vroeg met de eerste Krewe of Zulu die om 8 uur al begint. Ik volg deze floats naar de Treme. Aan het eind heb ik gehoord zal ik Mardi Gras Indians vinden. Zulu gooit coconoten en die zijn erg gewild...veel mensen gaan al jaren naar Mardi Gras en hebben nog nooit een cocosnoot gevangen...die mensen hebben Zulu nog nooit in de Treme gezien. Ik heb ze gezien op St. Charles Street en daar werden ze inderdaad bijna niet uitgedeeld, maar dat komt omdat ze ze allemaal bewaren voor de Treme. Wat een feest daar, ik was één van de weinige blanken daar tussen de donkere mensen. Bbq op straat, bouncen en twerken, geen politie en geen hekken dus je kan met je neus op de floats komen. Ik ging naar huis met 9 cocosnoten. En ook nog eens de Mardi Gras Indians gezien. Helaas geen battle tussen 2 gangs maar ik heb ze wel gezien...pfff...weer een bucketlist activiteit die ik af kan strepen. Gesloopt maar voldaan begin ik aan de dag na Mardi Gras aan 2 plantage huizen in de buurt. Ik begin bij Whitney Plantation. Deze is compleet ingericht op het leven van de slaven. Het huis is niet eens ingericht. Daarom heb ik deze ook gekozen over andere bekende Plantation huizen hier. Super indrukwekkend en mooi opgezet. Met een audiotour nemen ze je mee door deze zwarte pagina's in de geschiedenis. Als je plantage huizen bezoekt hier dan moet Whitney ertussen zitten. Hier zie je het echte beeld. Hierna heb ik nog Laura Plantation op de planning staan. Hier is het huis wel belangrijk, maar wordt het verhaal vertelt aan de hand van de slaven. Dus ook een hele goede aanrader om te bezoeken. Daarnaast is het een Creools (Frans) huis en echt een ander plantage huis dan wat je gewend bent. In de avond heb ik nog een ghost tour over 2 kerkhoven in New Orleans. Ze " begraven" hier hun doden op een andere manier, omdat New Orleans een moeras is kunnen ze ze niet in de grond stoppen. Ze bouwen hier kleine of grote mausoleums waar ze hun doden een jaar en 1 dag in laten liggen. Vanwege de temperaturen hier fungeren de mausoleums als natuurlijke ovens en vinden ze na een jaar en dag alleen maar botten terug. Die worden dan in een zag gestopt en geschoven naar de kelder eronder waar je voor altijd bij je familie zal liggen. De plek is dan weer vrij voor de volgende die overlijdt. We doen ook nog een geestonderzoek met een K2 meter, maar ik heb geen succes.
Mijn laatste volle dag in NOLA breng ik onderandere door in het National WWII Museum. Ik ben een aardige WWII buf en heb al wat musea gezien, maar dit is er ook echt eentje die je gezien moet hebben als ervan houdt. Mega veel informatie en spullen. Ook leer ik hier meer over de Pacific kant en de manier waarop ze keymoments uitbeelden is bijzonder mooi gedaan. Het enige wat ik echt miste was het hele concentratiekamp verhaal. Het wordt in The Road to Berlin wel even benoemd maar verder nergens. Hierna pak ik nog even de St.Charles Streetcar, loop ik door de French Quarter richting Frenchman Street waar ik een drankje doe bij de Spotted Cat en live jazz muziek hoor, slenter door de French Market en haal ik bij Café du Monde nog een paar befaamde beignets. Dan zit het er toch echt op in deze fantastische stad en gaat de reis door naar Lafayette... Onderweg maak ik een stop in Houma voor een Swamptour. Met een speciale moerasboot gaan we het moeras in en zien we verschillende flora en fauna en ook nog eens alligators. Zo mooi om ze zo dichtbij te zien. Een swamptour is sowieso een aanrader. Degene die ik had vertelde heel veel en als je iets vroeg had hij ook een antwoord. Heel veel geleerd en gezien. Na een korte stop bij de Golf van Mexico kom ik aan in Lafayette. Daar bezoek ik een Farmers Market en leer ik meer over de Cajun mensen en hun geschiedenis in deze regio. Door 2 verschillende openluchtmusea te bezoeken krijg je een goed beeld over deze Franse invloed in Louisiana. In de grootste was er ook een jamsessie met Cajunmuziek. Veel violen, banjo, trekzakken en vreemde Franse teksten.
De reis gaat verder naar de laatste stop van deze reis...Houston. Onderweg stop ik bij een verlaten Waterpark langs de snelweg. Rij langs Lake Charles, bezoek het bezoekscentrum van Texas en bezoek Nederland in Texas... Ja het heet echt Nederland. 3 schepen kwamen aan in 1897 met allemaal Nederlanders die een leven hier hebben opgebouwd. In het Dutch Windmill Museum kom ik in contact met de curator en samen openen we een Poessie album. Zij kan de teksten toch niet lezen en daarom is hij nooit geopend. We komen erachter dat het gaat om een Poessie album van Machteld en dat zij hem heeft laten vullen voordat ze vertrok naar Amerika in 1897. Door familie en vrienden uit Beverwijk, Krommenie en Wijk aan Zee. Ontzettend indrukwekkend om dit samen te doen. Vanalles hebben ze hier over Nederland...zelfs een Sinterklaas pak. En ik krijg van haar een Nederlands snoepje...een Napoleon. Ook ontmoet ik hier de enige Nederlander km Nederland. Dit is een man die in de jaren 70 hiernaar toe is gekomen en nooit meer weg is gegaan. Even Nederlands spreken hier is gek, maar wel leuk.
De laatste volle dag van mij in Houston spendeer ik in het Space Center Houston. Hier staat het vliegtuig wat de spaceshuttles altijd heeft vervoerd en de eerste Spaceshuttle die gebruikt is voor zweeeftesten. Je kan hier gewoon in en leert hier super veel over die tijden. Zoveel te doen en zien hier...niet normaal! En ook weer een Saturn 5 raket...deze is van de afgelaste Apollo 18 missie. Dan zit het er toch echt op en moet ik de auto weer gaan inleveren en de vluchten terugpakken...
