•   Onafhankelijk advies op basis van jouw wensen
  •   Volledige ontzorging en leveren van maatwerk
  •   Kennis en ervaring
  •   Persoonlijke benadering

Overzicht van de blogs: 

Noord-Amerika

2022: Amerika, The Southern States, Florida, Georgia, Tennessee, Alabama, Mississippi, Louisiana en Texas

4 weken lang met de auto, 5200 kilometer afgelegd en de mooiste dingen gezien in the Deep South van de Verenigde Staten van Amerika.

 De reis begon in Orlando om vanuit daar naar Kennedy Space Center te gaan. Waar een levenslange droom in vervulling ging door het ziet van een Spaceshuttle in het echt. Hier gaat het om Atlantis, wat een emotioneel moment na een spectaculaire onthulling. Het hele Space Center is gaaf, want ze hebben ook nog de Saturn 5 raket van de afgelaste Apollo missie 19. Door naar Daytona Beach waar ik na het zien van een prachtige zonsopgang vanuit de zee over het strand rij met de auto... Door naar Savannah...ik probeer zo min mogelijk over de Interstate te gaan en zoveel mogelijk kleine wegen binnendoor te pakken...de weg ernaartoe hoort ook bij de reis... Van Savannah naar Atlanta, waar ik 1 dag door Covington loop, het stadje waar Vanpire Diaries is op genomen...even een bakvis gevoel. Ook spendeer ik een aantal uren in Stone Mountain. Een prachtige natuur plek met in het midden een flinke berg. Op de zijkant van die berg een gigantisch uitgehakte afbeelding. Prachtig gemaakt, maar het is van de Confederation...dus mensen zijn er niet heel blij mee. Ik beklim de berg en heb daar prachtig uitzicht, met in de verte de skyline van Atlanta. Een must als je deze regio zelf gaan bezoeken, met mooie meren en nog mooiere nature trails. Ook bezoek ik hier het geboortehuis van Martin Luther King en de Memorial van hem en zijn vrouw. Ook nog 2 oude begraafplaatsen waar ik het graf tegenkom van Kenny Rogers...ook een idool van mij.

Van Atlanta naar Nashville, onderweg bezoek ik Chattanooga en zijn Mountain Lookout Incline Railway, de steilste ter wereld en Rock City, een stenen park die 2 Duitse immigranten hier hebben opgebouwd. Een pad die je volgt en iedere keer word je weer verrast...echt een parel. Een soort spookjes stenen pretparkje... In Nashville bezoek ik de Belle Mead plantage. Niet je typische plantage, want ze verbouwde hier geen gewassen met behulp van slaven maar paarden en jockeys. Zij hadden hier zeker geen beter leven en de jockeys al helemaal niet. Maar het was wel "minder" erg dan in het nog diepere zuiden... Ook zie ik hier het Parthenon (ja je leest het goed ) en het Musicians Hall pf Fame Museum. Ik ga natuurlijk ook de Honky Tonk bezoek. De straat waar bijna 24/7 livemuziek wordt gemaakt en het altijd een feestje is. De neonborden glimmen je te gemoed en uit ieder cafe klinkt muziek...de stad van de Countrymuziek Door naar Huntsville, waar ik het U.S Space en Rocket Center bezoek. Wat een fantastische plek. Echt de plek voor de space nerd en ook weer een Saturn 5 raket van de afgelaste missie van Apollo 20.

In de avond woon ik in het Werner von Braun Planatarium een prachtige uitleg bij over de sterrenhemel en gaan we daarna naar buiten en is het sinds lange tijd super helder...koud...maar helder. Iets wat ik nooit meer vergeet. Door naar Memphis...een oude, vervallen industriestad dat de geboorte plaats is van blues en rock&roll. Elvis is hier groot geworden. Rij ook langs Tupelo waar hij geboren is. Bezoek hier Bealestreet...de plek waar je in de avond livemuziek hoort. In de B.B.King Blues Club zie ik een fantastische band optreden...wat een ervaring om hier te zijn. Ondanks de vervallenheid van deze stad zit er een diepe ziel in. Vergane glorie, maar te gekke sfeer. Ook vind je hier The Lorraine Motel, het nationale Civil Rights Museum. Wat een indrukwekkende plek met nog meer indrukwekkende informatie. Dit is de plek waar Martin Luther King werd doodgeschoten op het balkon. De kamers zijn compleet in de originele staat en de plek waarvan geschoten is kan je ook bezoeken. Hier word je echt stil van en geeft een heel goed beeld over waar de donkere mensen in Amerika tegen hebben moeten strijden...ook weer een must als je hier bent! Als laatste zie ik hier de Peabody Hotel eenden vanuit hun fontein naar de lift lopen (erg Amerikaans).

Vanuit Memphis naar Natchez...over de Natchez Trace Parkway. Een bijzonder mooie weg die zoveel mogelijk de route aanhoudt die de Indianen en de settlers gebruikte jaren geleden... Korte stop in het Vicksburg National Military Park. Hier kan je met de auto door het slagveld van Vicksburg in de Burgeroorlog rijden. Met blauwe en rode markers laten ze zien wie waar lag en hoe de strijd hier gestreden is, ook ligt hier de USS Cairo, een bijzondere rivierboot. Eentje geladen met kanonnen. Deze gebruikte ze toen op de rivieren en dit is de enige ter wereld die ze hebben kunnen restaureren. Een paddleboat gun ship...platte bodem vanwege de waterstanden in de rivier...echt indrukwekkend en zo anders als dat we gewend zijn om te zien. Onderweg ervaar je overal de eenzaamheid op de binnenlandse Amerikaanse wegen...geen auto voor uren tegenkomen en je alleen op de wereld voelen. Adelaars en gieren die boven je hoofd zweven en de beste Amerikaanse muziek door de speaker... Vervallen schuren, uitgestrekte vlaktes en de mooiste Antebellum huizen kom je tegen onderweg. Het is een land van tegenstellingen. Waar jij in een trailer woont, wonen je buren in een huis waar je een weeshuis in kan starten...de vlag wapperd hier trots en overal. Ook de confederation vlag kom ik hier nog vaak tegen, maar zit dan ook in het diepe zuiden. Kom onderweg op plekken waar ik veel leer over de geschiedenis van Amerika, de burgeroorlog en de slavernij.

In Natchez slaap ik zelf in een Antebellum huis, met een schommelstoel voor de deur en het ontbijt wordt geserveerd door George...the best souvenir from the South...zo noemt hij zichzelf. Een donker man geboren op een plantage. Hij vertelt mij er graag over en het maakt echt indruk. De strijd is real en nog steeds gaande. In Natchez staan de meeste Antebellum huizen van heel Amerika. Maar er staat ook midden in de stad, verscholen in de bossen een overwoekerd Antebellum huis, verlaten en alleen is het een bijzondere plek om te bezoeken. Op de begraafplaats vind je hier het graf van Florence, een meisje die stierf toen ze 12 was en omdat ze in haar leven bang was voor onweer en stormen bouwde haar moeder een trap achter haar graf waardoor ze bij het hoofd van haar dochter kon zitten als er storm was en haar kon troosten. Het glas naar het hoofd is inmiddels dichtgemetseld, maar de trap en haar graf ligt vol met penny's en speelgoed. Van Natchez naar Baton Rouge. En onderweg bezoek ik het Louisiana State Penitentiary museum, die ook naast het State Penitentiary ligt. Een bijzondere plek die verteld over de geschiedenis van deze gevangenis. Ik spreek hier ook een inmate die al 35 jaar opgesloten zit hier. Maar de meeste indruk maakt toch wel de elektrische stoel Gruesome Gertie...deze stoel werd tot 1991 gebruikt en er zijn ongeveer 40 mannen op gedood. Door wegen met oude live oak trees kom ik aan bij de Myrtles Plantation. Volgens vele de meest haunted plek van Amerika. Ik krijg hier een rondleiding door het huis en de gronden. Zelf zie ik niks, maar het is een mooie plek om te bezoeken en de verhalen zijn te gek! Aangekomen in Baton Rouge zie ik in de avond mijn eerste optocht richting Mardi Gras. Superleuk en vang toch een paar beads en bekers.

De volgende ochtend bezoek ik ik Baton Rouge de USS Kidd. Een slagschip gebruikt door de Amerikanen in meerdere oorlogen. Het is een mooie manier om te zien hoe ze leven op zo een schip en hoe mega krap het allemaal is. Hierna kan ik niet om de parade heen van die dag. De hele stad is uitgelopen en het thema is Flamingo...toevallig hou ik daar wel van Het zijn 40 floats (praalwagens) en ik vang een hoop beads en bekers...wat een feest en wat een mensen...niet meer gewend natuurlijk... Vanuit Baton Rouge vertek ik in de vroege ochtend snel naar het volgende hoogtepunt...New Orleans. Ik wil er vroeg zijn voordat de parades losbarsten en je er niet meer inkomt met de auto. Ik parkeer mijn auto voor de komende dagen op een gereserveerde plek en zie hem over 3 dagen pas weer terug. Het is tijd om Mardi Grass mee te gaan maken!

Ik kom zondag ochtend vroeg aan en kan daardoor in de middag kijken naar high school Marching bands die battles tegen elkaar uitvoeren en de Krewe van Thoth pak ik nog even mee. Een goede opwarmer voor de rest van de dagen. In de avond zie ik de Super Krewe Bacchus voorbijkomen en ook hier vang ik weer een hoop beads. Je gaat er helemaal in mee...geweldig! De volgende ochtend heb ik een begeleidende tour door de Treme, één van de oudste wijken van New Orleans. Dit is altijd de wijk geweest van de donkere mensen...hier komen dan ook heel veel jazzmuzikanten vandaan zoals Louis Armstrong. En wat voor mij persoonlijk belangrijk is is dat je hier de Mardi Gras Indians vindt op Mardi Gras day. In de middag pak de Steamboat The City of New Orleans en laat mij meevoeren over de Mississippi... In de avond rollen de Krewes Proteus en Orpheus door de straten heen...supergaaf met veel lichten. Eén van de mooiste Krewes die ik gezien heb.

De dag daarna is het zover...Fat Tuesday...Mardi Gras! De dag begint al super vroeg met de eerste Krewe of Zulu die om 8 uur al begint. Ik volg deze floats naar de Treme. Aan het eind heb ik gehoord zal ik Mardi Gras Indians vinden. Zulu gooit coconoten en die zijn erg gewild...veel mensen gaan al jaren naar Mardi Gras en hebben nog nooit een cocosnoot gevangen...die mensen hebben Zulu nog nooit in de Treme gezien. Ik heb ze gezien op St. Charles Street en daar werden ze inderdaad bijna niet uitgedeeld, maar dat komt omdat ze ze allemaal bewaren voor de Treme. Wat een feest daar, ik was één van de weinige blanken daar tussen de donkere mensen. Bbq op straat, bouncen en twerken, geen politie en geen hekken dus je kan met je neus op de floats komen. Ik ging naar huis met 9 cocosnoten. En ook nog eens de Mardi Gras Indians gezien. Helaas geen battle tussen 2 gangs maar ik heb ze wel gezien...pfff...weer een bucketlist activiteit die ik af kan strepen. Gesloopt maar voldaan begin ik aan de dag na Mardi Gras aan 2 plantage huizen in de buurt. Ik begin bij Whitney Plantation. Deze is compleet ingericht op het leven van de slaven. Het huis is niet eens ingericht. Daarom heb ik deze ook gekozen over andere bekende Plantation huizen hier. Super indrukwekkend en mooi opgezet. Met een audiotour nemen ze je mee door deze zwarte pagina's in de geschiedenis. Als je plantage huizen bezoekt hier dan moet Whitney ertussen zitten. Hier zie je het echte beeld. Hierna heb ik nog Laura Plantation op de planning staan. Hier is het huis wel belangrijk, maar wordt het verhaal vertelt aan de hand van de slaven. Dus ook een hele goede aanrader om te bezoeken. Daarnaast is het een Creools (Frans) huis en echt een ander plantage huis dan wat je gewend bent. In de avond heb ik nog een ghost tour over 2 kerkhoven in New Orleans. Ze " begraven" hier hun doden op een andere manier, omdat New Orleans een moeras is kunnen ze ze niet in de grond stoppen. Ze bouwen hier kleine of grote mausoleums waar ze hun doden een jaar en 1 dag in laten liggen. Vanwege de temperaturen hier fungeren de mausoleums als natuurlijke ovens en vinden ze na een jaar en dag alleen maar botten terug. Die worden dan in een zag gestopt en geschoven naar de kelder eronder waar je voor altijd bij je familie zal liggen. De plek is dan weer vrij voor de volgende die overlijdt. We doen ook nog een geestonderzoek met een K2 meter, maar ik heb geen succes.

Mijn laatste volle dag in NOLA breng ik onderandere door in het National WWII Museum. Ik ben een aardige WWII buf en heb al wat musea gezien, maar dit is er ook echt eentje die je gezien moet hebben als ervan houdt. Mega veel informatie en spullen. Ook leer ik hier meer over de Pacific kant en de manier waarop ze keymoments uitbeelden is bijzonder mooi gedaan. Het enige wat ik echt miste was het hele concentratiekamp verhaal. Het wordt in The Road to Berlin wel even benoemd maar verder nergens. Hierna pak ik nog even de St.Charles Streetcar, loop ik door de French Quarter richting Frenchman Street waar ik een drankje doe bij de Spotted Cat en live jazz muziek hoor, slenter door de French Market en haal ik bij Café du Monde nog een paar befaamde beignets. Dan zit het er toch echt op in deze fantastische stad en gaat de reis door naar Lafayette... Onderweg maak ik een stop in Houma voor een Swamptour. Met een speciale moerasboot gaan we het moeras in en zien we verschillende flora en fauna en ook nog eens alligators. Zo mooi om ze zo dichtbij te zien. Een swamptour is sowieso een aanrader. Degene die ik had vertelde heel veel en als je iets vroeg had hij ook een antwoord. Heel veel geleerd en gezien. Na een korte stop bij de Golf van Mexico kom ik aan in Lafayette. Daar bezoek ik een Farmers Market en leer ik meer over de Cajun mensen en hun geschiedenis in deze regio. Door 2 verschillende openluchtmusea te bezoeken krijg je een goed beeld over deze Franse invloed in Louisiana. In de grootste was er ook een jamsessie met Cajunmuziek. Veel violen, banjo, trekzakken en vreemde Franse teksten.

De reis gaat verder naar de laatste stop van deze reis...Houston. Onderweg stop ik bij een verlaten Waterpark langs de snelweg. Rij langs Lake Charles, bezoek het bezoekscentrum van Texas en bezoek Nederland in Texas... Ja het heet echt Nederland. 3 schepen kwamen aan in 1897 met allemaal Nederlanders die een leven hier hebben opgebouwd. In het Dutch Windmill Museum kom ik in contact met de curator en samen openen we een Poessie album. Zij kan de teksten toch niet lezen en daarom is hij nooit geopend. We komen erachter dat het gaat om een Poessie album van Machteld en dat zij hem heeft laten vullen voordat ze vertrok naar Amerika in 1897. Door familie en vrienden uit Beverwijk, Krommenie en Wijk aan Zee. Ontzettend indrukwekkend om dit samen te doen. Vanalles hebben ze hier over Nederland...zelfs een Sinterklaas pak. En ik krijg van haar een Nederlands snoepje...een Napoleon. Ook ontmoet ik hier de enige Nederlander km Nederland. Dit is een man die in de jaren 70 hiernaar toe is gekomen en nooit meer weg is gegaan. Even Nederlands spreken hier is gek, maar wel leuk.

De laatste volle dag van mij in Houston spendeer ik in het Space Center Houston. Hier staat het vliegtuig wat de spaceshuttles altijd heeft vervoerd en de eerste Spaceshuttle die gebruikt is voor zweeeftesten. Je kan hier gewoon in en leert hier super veel over die tijden. Zoveel te doen en zien hier...niet normaal! En ook weer een Saturn 5 raket...deze is van de afgelaste Apollo 18 missie. Dan zit het er toch echt op en moet ik de auto weer gaan inleveren en de vluchten terugpakken...

 

 

2024: IJsland en Amerika, Michigan, Chicago en Detroit

De reis begint in IJsland. We vliegen met Icelandair vanaf Amsterdam naar Keflavik. Onderweg in het vliegtuig horen we dat de vulkaan nu voor de 5de keer is uitgebarsten. Er zijn geen problemen voor de vluchten zolang de lavastromen weg blijven van de zee. In het vliegtuig zien we de rookpluimen al. 

Na een prima vlucht pikken we onze bagage op en springen we in de bus voor de eerste excursie. Maar onderweg maken we natuurlijk nog even een stop voor uitzicht op de vulkaan. Hier proosten we met een blueberry drankje op deze reis...op dat op deze plek! 

De reis gaat verder naar de Sky Lagoon. Dit is een "zwembad" met heerlijk thermisch water. Jaren geleden ben ik in Blue Lagoon geweest. Dit is het eerste commerciële thermische bad in IJsland. Deze moest trouwens geëvacueerd worden door de vulkaanuitbarsting.

Wij gingen dus naar de Sky Lagoon...wat een geweldige locatie! Eerst kleed je je om, spoel je je af en loop je naar het bad...tussen het vulkanisch gesteente loop je naar de rand van deze infinity pool...met uitzicht over de zee...potverdikkie wat mooi.

We halen ons een drankje bij de Skybar en genieten van het warme water voordat we aan de "7 steps ritual" beginnen. Het bad was stap 1, sauna stap 2 (met een geweldig uitzicht over de zee), dan de neveldouche, insmeren met amandel en sesamolie, de natte sauna in, afspoelen en eindigen in het koude bad om daarna via het bad weer terug te lopen naar de kleedruimtes. Echt een prachtige plek om te ontspannen en te genieten.

Vanaf hier rijden we door naar het hotel voor de nacht, het Foss Hotel. Heerlijk hotel, waar we ook geweldig te eten krijgen. In buffetvorm komen de meest lekkere dingen voorbij. Wat is kan aanraden is de haring in mangosaus...klinkt niet lekker maar was het zeker wel! Op naar de kamer en gaan slapen. Het is hier 2 uur eerder en om 23.00 uur nog gewoon licht buiten. Gelukkig zijn de gordijnen verduisterend.

Na het ontbijt vertrekken we om 08.30 uur voor een wandeltour door Reykjavik. We lopen langs de kust naar het Vikingschip, we lopen het conferentiecentrum Harpa binnen, wat een geweldige mooie plek om even binnen te lopen. Vanuit daar lopen we via de Regenboogstraat naar de beroemde en mooie Hallgrimskirkja. Deze kerk kan je bezoeken en met een lift naar boven gaan voor het uitzicht. Dat hebben wij nu niet gedaan in verband met de tijd. Het orgel was wel aan het spelen toen we binnenkwamen. Weer naar het hotel om de spullen te pakken en het lunchpakket op te halen. 

We rijden nu naar FlyOver Iceland. Iets wat je eigenlijk moet doen voordat je aan je trip begint door IJsland. Je krijgt hier een stukje geschiedenis te horen, liefde voor het land en zijn dieren. Daarna stap je in een soort bank waarmee je letterlijk over IJsland vliegt. Met de geuren en waterdamp erbij. Een 5D experience die je een geweldig idee geeft over wat je allemaal kan gaan verwachten tijdens je trip. 

 Hierna is het een kort ritje naar The LavaShow. Zoiets als dit heb je nog nooit gezien. Na een uitgebreide uitleg over hoe het werkt in IJsland, zijn vulkanen door een film en een gids tijdens de show gaat het hoogtepunt beginnen! Ze laten lava naar binnen stromen. Dit is lava van de Kattla vulkaanuitbarsting uit 1918.

Wat een spektakel! Zodra het naar buiten komt wordt het bloedheet in de zaal. Wauw...ook deze moet je doen voordat je trip door IJsland begint om zo meer te snappen hoe en waarom IJsland er zo uit ziet zoals het doet, maar het geeft echt een uniek beeld in hoe lava werkt. Zo dichtbij ga je lava nooit meer zien. De totale show duurt ongeveer een uurtje. We ontmoeten na de show de bedenkers ervan en krijgen een kijkje achter de schermen van de show. Hier zien je de kachel die ze gebruiken om de lava te verhitte naar 1300 graden zodat hij er met 1100 graden uitstroomt naar de show. Echt indrukwekkend, kan niet anders zeggen. In de ruimte hebben ze ook livebeelden van de vulkaanuitbarsting die nu hier gaande is. We krijgen zelfs een stukje mee van onze show...een geweldige souvenirs!

Helaas is het vanaf hier toch echt tijd om weer terug te gaan naar de luchthaven voor onze vlucht naar Amerika. In de bus eten we ons lunchpakket leeg vol met verhalen uit het magische IJsland!

Op de luchthaven is het ticket voor de koffers snel uitgeprint, de koffer op de band en hoppa...5 minuten werk. Door de douane heel erg soepel en hierna mogen we naar de Airline Lounge Saga van Icelandair, ook nog nooit meegemaakt.

 Na een goede vlucht met Icelandair komen we aan op Chicago airport. Het aanvliegen van deze luchthaven is trouwens ook zo mooi met Lake Michigan en de skyline! Hier moeten we door de douane heen. Hier hebben sommige van ons een nieuwe app geprobeerd waardoor je eerder door de douane heen zou moeten zijn. Maar we hebben de koffers en gaan opzoek naar onze chauffeur voor deze trip. Salamon komt ons ophalen in een mega Amerikaanse bus...welcome to America!

Na een half uurtje ongeveer komen we om 20.15 uur aan bij ons hotel, The Congress Plaza. Dit is één van de oudste nog in bedrijf zijnde hotels in Chicago. Het schijnt zelfs haunted te zijn...verschillende films zijn er ook over gemaakt. We gaan nog opzoek naar room 441 maar natuurlijk is die eruit gehaald helaas. Hier checken we in en gooien onze spullen de kamer in. We gaan nog even wat eten en drinken bij de Irish Pub, Kitty O'Sheas vlakbij het hotel. Hierna vertrekt de groep weer naar het hotel en blijf ik met 2 andere over om nog een drankje te gaan doen in de hotelbar. 

De dag erop start de dag een korte wandeling naar ons ontbijt. We eten vandaag bij Yolk. Echt een mega aanrader! Niet alleen omdat ze vanalles lekkers hebben maar omdat het ook allemaal kleine kunstwerkjes zijn. Zelf kies ik voor de Chicken&Waffles...echt zo lekker! 

Vanaf Yolk stappen we in de bus en brengt Salaman ons maar Millenium Park. Hier ontmoeten we Richard. Richard is 76 jaar oud en is een Greeter. Vrijwilligers die op een leuke manier je meeneemt door hun stad. Hij deelt zijn kennis en grapjes met ons en loopt met ons door een stuk van Chicago heen richting Millennium Park. Hier staat ook The Bean, een groot object wat alles reflecteert in zijn omgeving. Helaas wordt hij schoongemaakt voor het 20-jarig jubileum van het park. We lopen met Richard nog langs een ander kunstwerk met 1000 verschillende gezichten erin.

Hierna neemt hij ons mee naar Cindy's waar we met de lift omhooggaan voor een prachtig uitzicht over de stad. Hier moeten we Richard helaas achterlaten met al zijn kennis, want we worden verwacht op de boot. Met de boot varen we over de Chicago River voor een Architecture cruise en de gids aan boord verteld ronduit over de verschillende gebouwen die we zien. Chicago heeft een 3-daagse brand gehad in 1871 waardoor een heel veel architecten naar toe kwamen om daar de meest bijzondere gebouwen neer te zetten. Dat zie je ook echt heel goed en maakt de stad echt een geweldige plek. Oud en nieuw staat door elkaar, met tussendoor zelfs gotische kerkjes of middeleeuwse stijlen huizen. Hier kan je heerlijk verdwalen! Na de boottocht is het op naar de foodtour. Deze start bij Lou Malnati's met een in Chicago bedachte deepdish pizza. Deze pizza wordt gemaakt in een pan en door het deeg gaat boter. Lekker om zo eens een slice te proberen. Ook liggen op tafel zakjes met popcorn van Garrett's, kaas en karamel door elkaar heen...heerlijk!

We gaan deze tour met Dave op pad. Hij loopt met ons door de stad heen van eetplek naar eetplek en legt ondertussen uit wat we zien en wat de geschiedenis is. De volgende eetstop is een Italian beef sandwich bij Al' Beef, gelukkig maar een klein stukje van een heel broodje met de porties hier. Op naar Portillo's voor een echte hotdog uit Chicago, echt lekker en altijd zonder ketchup...dat kan echt niet. We eindigen de tour met Dave bij Sweet Mandy B's voor een brownie...superlekker, maar nu zitten we echt vol. De dag is geweldig. Heerlijk weer en we slenteren wat af door de stad heen. 

Nog een laatste wandelstok bij 360° Chicago Observatory. Met een lift ga je naar de 94ste verdieping, hier heb je echt geweldig uitzicht over de gehele stad en Lake Michigan heen. Bij ons ticket zit ook de TILT Experience bij. Dit is een platform met 8 plekken waar je kan staan en waar het raam dan naar voren kanteld. Ook echt leuk om eens te doen, maar niet voor mensen met hoogtevrees. We doen hier nog snel een drankje voordat Salaman ons komt ophalen met de bus voor naar het hotel. 

Hier hebben we nog een uurtjes de tijd om even bij te komen en op te frissen voor de avond. We gaan een avondje blues beleven in Buddy Guys Legends. En onze gidsen Dave en Richard van vandaag zeiden allebei, ja leuk hoor maar hij is er nooit. En ja hoor, we hebben geluk...de legend himself Buddy Guys is aanwezig. Als we aankomen staat het voorprogramma te spelen. We eten hier Southern soul food wat voor mij een po boy Shrimp inhoud ...heerlijk. 

En dan komt eindelijk de main act, New Orleans Dave. Wat een stem en wat een show...geweldig! En dan tussendoor stapt Buddy zelf ook nog op het podium. 87, bijna 88 maar een legende is het nog steeds...wat een stem! Hij verteld over zijn jeugd en over hoe hij is gaan zingen. Hij heeft nog met de grote blues artiesten gespeeld waaronder BB King. New Orleans Dave sluit af met een spetterend 2de deel en we sluiten met 4 man daar de tent. Super om mee te maken.

Hop naar huis om te gaan slapen. Het was een lange maar geweldige dag in de werkelijk fantastische stad Chicago. Goede keuze. De laatste dag in Chicago! We ontbijten bij het hotel om daarna uit te checken en in onze Amerikaanse bus te stappen. Deze dag is grijs en een stuk kouder als gisteren. Wat hadden we een mazzel toen!

We laden de koffers in en rijden naar een fotostop voor een mooi plaatje van de skyline van Chicago voordat we naar Shedd Aquarium rijden. Ook komen we nog langs de fontein van de tv-show van Married with Childeren. Ze hebben bij Shedd alle soorten zout water vissen en dieren. Natuurlijk vraag ik onze gids ook naar het dierenwelzijn en zeker met de reputatie van Aquariums in Amerika, maar zij legt uit dat zij geen SeaWorld zijn, vooral onderzoeken en niet echt aan voortplanting doen. De dieren zien er goed uit, maar het blijft natuurlijk lastig omdat ze hier niet horen. Ze richten zich vooral op het onderwijzen van de mens.

Als één van de weinige plekken hebben ze hier Beluga walvissen, heel erg bijzonder om van zo dichtbij te zien. Daarnaast hebben ze bijvoorbeeld alleen maar zeeleeuwen die gered zijn, nu meer zorg nodig hebben en hierdoor niet terug kunnen de natuur in. 

Na deze rondleiding rijden we door naar The Art Institute of Chicago. Hier hebben we met onze tickets een uur eerder toegang tot het museum en dat is heel erg fijn blijkt later, want het is een heel goed bezocht museum en het weer hielp ook mee natuurlijk.

Prachtige collecties en grote namen zijn hier te vinden. Ben begonnen bij de miniatuur huisjes, echt zo bijzonder knap gemaakt met zoveel details en bijzondere lichtval. Daarna langs de schilderijen gelopen van Monet, Picasso, van Gogh, noem maar op en ze hebben het hier. Je kan er rustig een hele dag rondlopen. Daarna ben ik nog maar de wapen en uitrusting tentoonstelling geweest uit de middeleeuwen. Helaas was het op een gegeven moment echt tijd om weer te verzamelen om naar de lunch te lopen.

Door de regen lopen we naar Miller's Pub. Een geweldige leuke plek om te eten en ook al heel lang bestaat. Bij alle vleesproducten maken ze hier zelf. Ik neem een blauwe kaas hamburger en die was echt heel erg lekker.

Na de lunch is het echt tijd om de bus in te stappen en Chicago te verlaten om aan onze rondtour in Michigan te beginnen. Na een 1,5 uur rijden komen we aan in Warren Dunes State Park in St. Joseph, maar het regen zodanig dat we alleen even uitstappen en hier onze gids ontmoeten voor de aankomende dagen, Ken.

Hij verteld over het park met zijn mooie trails en state campings voordat we weer in de bus stappen om naar het hotel te rijden. Ook in St. Joseph in The Boulevard Inn. Even snel omkleden voordat we naar de pizzatent van Michigan gaan op Silver Beach, Silver Beach Pizza. Rijen dik staan ze hier. Wij worden naar boven gebracht en kunnen een pizza uitkiezen. Zelf kies ik voor een small BBQ Chicken en een Frozen Daiquiri Mango, die kwam in een gigantisch glas dat je hem echt met 2 handen moest vasthouden.

Na het heerlijke diner gaan we langs bij de carrousel, super kneuterig maar zo ontzettend leuk. Een prachtige draaimolen waar we natuurlijk ook een rondje op mochten maken.

Hierna nog even wezen kijken bij het strand en nog een afsluitend drankje gedaan het centrum van St. Joseph, maar alles ging al vroeg sluiten helaas...dus moesten we maar naar bed. Vandaag begint de dag met een heerlijk ontbijt in St. Joseph. Banana pancakes...jammie!

Hierna worden we met de bus naar The Heritage Museum and Cultural Center. Dit is een klein museum met een paar kleine tentoonstellingen. Over een verdwenen vliegtuig, een lokale bootbouwer, een kitbouwer van vroeger en over de vuurtoren. 

Die vuurtoren bezoeken we na het museum. Er wordt uitgebreid uitgelegd over de renovatie van de vuurtorens en hoe het precies werkt. Hierna mogen we ook even naar boven lopen. Hierna gaat de tour door richting Ann Arbor. Onderweg stoppen we bij een boerderij, hier krijgen we een uitgebreide rondleiding over hoe het werkt op de boerderij en de farmshop. Ze hebben verschillende soorten bessen, maïs, groenten maar vooral wijn ranken.

Hierna gaan we naar de Tabor Hill restaurant voor een geweldige lunch weer met natuurlijk een kleine wijnproeverij van de heerlijke wijnen die uit de regio komen. Na de lunch zouden we eigenlijk een hike gaan doen van 3 kilometer maar omdat het programma al een uur uitgelopen is pakken we toch de bus maar de Round Barn Estate. Hier is een klein festival bezig waar we met open armen worden onthaald met Hawaï slingers en muziek. Hier drinken we ook een lokaal wijntje en doen we eventjes voetjes op de dansvloer voordat het programma door gaat.

Na een rit van 2,5 uur in de bus komen we aan bij het restaurant voor het diner bij Salt Spring Brewery. Een oude kerk omgeturnd naar een restaurant en een micro brouwerij. Echt een leuke plek met heerlijk eten. Hierna gaan we inchecken in het Graduate Hotel in Ann Arbor. Een prachtig ingericht hotel wat helemaal past bij de stad. Hier staat The State University of Michigan. Met een klein clubje drinken we nog wat voordat we de dag afsluiten in ons heerlijke bed.

Vandaag een volle dag in Ann Arbor. We beginnen samen met onze host Al van Ann Arbor in een coffeeshop downtown. Superleuk omdat deze stad de Universiteit van Michigan heeft waardoor dit dorp volledig is geïntegreerd met de campus. Hier krijgen we ook een rondleiding over. Ontzettend groot en leuk om eens te zien. Iedereen loopt hier met de grote gele M (wij denken dan aan iets anders) op alles wat los en vastzit.

Die truien en t shirts verkopen ze in Nederland ook maar hier houdt het echt wat in. Ondanks het interessante verhaal van Al worden we vooral afgeleid door de schattige eekhoorns. 

Nadat Al onze over de campus heeft rondgeleid lopen we naar de botanische tuin van de campus. Met een grote collectie pioenrozen die net een week eerder vol in de bloei stonden maar zeker nu ook nog. Hierna krijgen we een rondleiding door het bos van de campus...ze hebben gewoon hun eigen bos. Heerlijk om hier door de natuur te lopen en het is voor iedereen toegankelijk.

Vanaf hier lopen we naar onze lunchplek...Zingerman's Deli. Wat een geweldige plek om te bezoeken en dan kan je ook niet anders dan een broodje eten hier. Alles wordt lokaal gehaald en ze hebben van alle soorten kazen, vlees maar ook zoetigheid. Zo leuk en kleurrijk opgezet. Na de lunch krijgen we even tijd om wat lokale shopjes te bezoeken voordat we naar onze volgende stop gaan.

Motawi Tileworks. Hier krijgen we een uitgebreide rondleiding en uitleg hoe zijn hun tegels maken. Zo bijzonder om te zien allemaal. De eigenaar en bedenker van de tegels en tekeningen is er ook, dus we ontmoeten ook nog een beroemdheid.

Hierna worden we weer bij het hotel afgezet en hebben we even tijd voor ons zelf. We lopen met elkaar naar de shop van de University of Michigan. 3 verdiepingen vol met spullen waar de M op staat, ongelofelijk om te zien. Omdat we onze weg door Michigan eten en toch nog een klein plekje over hadden haal ik nog een lekker ijsje. 

We lopen terug naar het hotel om daar nog een drankje te doen voordat we naar het diner lopen. Hier ontmoeten hier ze vertegenwoordigers van Ann Arbour en krijgen bij Taste Kitchen een geweldige eet ervaring met meerdere gangen. Vietnamees geïnspireerd, Amerika heeft meer dan alleen burger en ribs.  We doen nog een afzakkertje bij een café Nightcap en duiken dan we lekker ons heerlijke bed in... Morgen gaan we onder andere naar het stadion van de Universiteit. 

Na een heerlijk ontbijt bij het Gradute Hotel in Ann Arbour (de lekkerste avocado toast die ik gegeten heb!) Springen we met bagage en al weer de bus in. We zijn nog niet klaar met Ann Arbour want vanmorgen staat The Big House op het programma. Waarom heet dit Michigan Stadium zo hoor ik je denken...het is het grootste stadion van de VS en de 3 van de wereld. Het kan een 115.000 mensen hebben. Werkelijk de foto's geven geen goed idee van de schaal. We krijgen een leuke tour door het stadion en werken onze weg naar beneden, naar het veld. Vanuit de kleedkamers lopen we door de tunnel het veld op...wat moet dat een bizar gevoel zijn voor de spelers als het hele stadion vol zit!

Hierna gaan we door naar de lunch, onze laatste stop in Ann Arbour. Union Rec, een geweldige leuke plek, super kleurrijk en heerlijk eten. Ik dacht neem een klein voorgerecht, nachos, maar ook hier zijn de portie groot. We rollen de bus weer in voor onze volgende stop in Ypsilanti. 

We kwamen aan bij het Michigan Firehouse Museum die in het historisch centrum ligt van Ypsilanti. Dit gebouw deed dienst als firehouse vanaf 1898 en staat vol met oude brandweerauto’s…alsof je in een tijdmachine stapte. Hier werden we zeer hartelijk ontvangen door Dave die ons helemaal meenam in de geschiedenis van het gebouw en ook van de brandweer in jet algemeen. Wat een pareltje van een museum! 

Na deze tour hoppen we weer de bus is en onder de (zelf gezongen) muziek: Put your hands up for Detroit...a lovely city...rijden we richting Detroit.

Hier checken we in bij Double Tree Suites by Hilton Hotel Detroit Downtown-Fort Shelby.

Een gigantische kamer, meer een appartement bijna. Hier hebben we even de tijd om te kleden voordat we met Jennifer van Visit Detroit, die ons onthaald met een tas vol met eten en informatie over Detroit, naar Corktown (de Ierse wijk) rijden naar Slow’s BBQ. Wat is het eten hier goed. We pakken met onze tafel een plate (one plate to rule them all) met van alles en nog wat om te proeven, echt lekker. Slow's is een begrip in Detroit en heeft ook een uitgebreide kaart voor craftbeers. Die vind je echt overal in Michigan. Ze zijn gek op craftsbeers.

Na dit geweldige diner bij Slow's neemt Jennifer ons mee naar The Metropolitan. Een hotel met een rooftopbar en cocktailbar. Hier hebben we met de zonsondergang een prachtig uitzicht over downtown Detroit. Wat is dit een geweldige stad. Omdat Detroit zo arm was konden ze het niet betalen om gebouwen te slopen en dat is nu hun pluspunt. Architectural by poverty noemen ze het. Waar het een paar jaar geleden nog gevaarlijk was om in downtown te komen is het nu een heerlijke plek om te vertoeven en je te vergapen aan alle prachtige oude gebouwen. En de mensen...laten we de mensen niet vergeten! Overal word je gegroet en zijn ze echt ontzettend aardig, ongeëvenaard, nog nooit ergens anders meegemaakt. Na heel veel foto's en een cocktail bij The Metropolin (ook een gebouw die ze helemaal hebben gerenoveerd, de bomen groeide eruit) pakken we de Detriot People Mover, een loop als een soort bovengrondse metro naar ons hotel.

Hier gaan we met een hoofd vol verhalen en indrukken lekker slapen. Morgen gaan we deze heerlijke stad verder ontdekken!

Onze volle dag in Detriot...we blijven de hele dag maar door zingen...Put your hands up for Detroit...a lovely city want dat is het ook! Na ons ontbijt in het hotel worden we naar Wheelhouse Detriot gebracht voor onze fietstour langs de boardwalk van Detroit en naar de East part waar ze normaal de markt hebben.

We krijgen allemaal een fiets die aangepast wordt op ons en in 2e gedeeld. Mijn groep gaat op pad met Kelly, de eigenaar van Wheelhouse Detriot en zij neemt ons mee over de boardwalk met aan overkant Canada...zo dichtbij!

We worden verrast met hoe goed Detroit te fietsen is, overal liggen fietspaden en je kijkt je ogen uit met alle graffiti kunstwerken die we onderweg tegenkomen. Na 1,5 uur fietsen komen we uitgelaten weer terug en strompelen we de bus weer in voor onze volgende stop.

Detroit Institute of Arts. Hier wordt de groep weer in 2e gedeeld en zien we door onze gids de hoogtepunten van het museum. Ook weer een gigantisch museum waar je rustig een hele dag kan vertoeven met meer de 65000 werken! Met als hoogtepunt voor mij de Rivera Murals, deze artiest heeft dit gemaakt on 1931 en beschrijft de geschiedenis van Detroit. Zelf noemt hij het ook zijn beste werk.

Op naar de lunch want ondertussen beginnen we te wennen aan de porties en worden we een bit peckish. Dit keer gaan we naar Buddy's Pizza om de beroemde Detroit style Pizza te proberen. Hier doen ze ze bakken op een vierkante bakplaat uit de fabrieken, met eerst de toppings, de kaas onderop en daarna een beetje saus, zo wordt de bodem niet zompig. En wat was die lekker!! We hebben keuze uit verschillende soorten, maar allemaal even lekker.

Hier worden we opgepikt door Robyn van The City Institute voor een rondleiding door Detroit Downtown. Zij neemt ons mee door de bewogen geschiedenis van Detroit en sommige gebouwen in. Wat een geweldige stad vind ik dit. 80% van de stad is in handen van 1 iemand die de gebouwen wilde behouden in plaats van slopen en dat legt de stad zeker geen windeieren. Je hoeft je hier echt geen zorgen te maken en je kan overdag en in de avond prima vertoeven in downtown Detroit. 

Vooral de architectuur is magnifiek...je kan niet anders dan onder de indruk zijn. Vanaf downtown pakken we onze bus voor onze laatste stop van vandaag. 

Detroit zegt dat ze uitvinders zijn van Techno maar staat vooral bekend voor zijn Motown muziek. Met een bevolking die voor 75% uit Afro-Amerikanen bestaat is dat ook niet zo gek. Deze mensen kwamen in de bloei van de autostad Detroit naar Detroit toe om werk te vinden in de autofabrieken. Detroit was toen één van de rijkste steden in Amerika, maar door recensie en slechte keuzes ging het snel downhill met Detroit helaas. Daar heeft het zijn slechte naam van, waar je helaas niet snel meer vanaf komt, maar wat absoluut niks meer van waar is!

Maar ik dwaal af van onze laatste stop...het Motown Museum. De naam komt van Motor Town (door alle auto fabrieken) afgekort naar Motown. In deze studio zijn alle grote artiesten langs geweest van Motown zoals de Jackson 5, Diana Ross en natuurlijk Stevie Wonder. Het is een klein museum, maar ze gaan flink uitbreiden achter de studio. De tour eindigt is de Motown A Studio waar met elkaar nog even een deuntje My Girl zingen zodat ook wij kunnen zeggen dat we hebben opgetreden in de bekende studio. Wat een dag! 

Op naar het hotel voor een korte pauze om om te kleden voor onze laatste avond met elkaar. Jennifer neemt ons mee naar The Detroit Beer Company waar we een heerlijk diner hebben. Ik kies hier voor de Beer and Cheese soup (en ja hij was lekker) en een hamburger, nu we er toch zijn. Allemaal weer heel erg lekker. We nemen voor de hele tafel wat desserts om te proberen en ook deze zijn om je vingers bij af te likken.

Met de People Mover gaan we terug naar het hotel waar we op aanraden van Jennifer ons neer laten strijken met een Uber voor onze bonte avond. Hier spelen 2 jongens op beide een keyboard en we vieren de reis, de mensen en natuurlijk de stad. Veel te laat Uberen we weer terug, maar wat een bijzondere avond op een nog bijzondere plek. Heerlijk!! Nu een paar uurtjes slapen voordat de laatste dag aanbreekt...

Vandaag is onze laatste dag in het mooie Detroit, maar er staat nog meer dan genoeg op de planning! Na het ontbijt checken we uit en springen we in de bus. We rijden naar The Ford Rouge Factory voor een tour. Deze fabriek is gigantisch en levert alleen op bestelling ongeveer iedere 60 seconden een Ford F-150 af. Met een scala aan opties en kleuren is geen één Ford hetzelfde.

We worden vriendelijk onthaald en door 2 ruimtes geloodst voor een geschiedenisles in de ene en in de andere een show over de productie van deze Ford en dit kunnen echt alleen de Amerikanen op deze patriottische en bombastische manier. 

Hierna worden we naar het observatie deck gebracht voor een compleet overzicht over de fabriek, gigantisch is het! Vanuit hier weer naar beneden om de productielijn te bezoeken waar deze Ford gemaakt wordt en dus alleen maar op bestelling, bizar. 

Je loopt over een loopbrug heen over de mensen die beneden aan de lopende band de auto's in elkaar zetten, tenminste iedereen zijn deel. Dit is één van de eerste fabrieken waar het werken aan een lopende band wordt uitgevonden en gebruikt.

Je mag nergens foto's maken maar geloof mij dat het echt heel erg indrukwekkend is om te zien. Wel mogen we foto's maken van de collectie van de auto's die hier in het verleden ook zijn gemaakt, zoals de iconische Ford Mustang.

Vanuit de fabriek gaan we naar Green Village. Dit is wel echt een bijzondere plek. Zie het als een gigantisch openluchtmuseum met verschillende historische gebouwen die uit het hele land hiernaar toe zijn gebracht door Henry Ford. 80 hectare groot kan je hier echt een hele dag geschiedenis komen snuiven. Zo hebben ze het huis en lab van Thomas Edison, de uitvinder van de gloeilamp onder andere. 

Je kan in oude auto's (Ford model T) je rond laten rijden en voor groepen zoals wij hebben ze een oude bus waar we ons met zijn alle inproppen. Er zijn boerderijen die gefarmd worden op de ouderwetse manier, er rijdt een stoomlocomotief rond en het leuke is dat in ieder huis of op iedere plek iemand staan die je er alles over kan vertellen. Voor een geschiedenis liefhebber als ik is dit echt een geweldige plek om rond te lopen. Al het personeel loopt in kleding van die tijd en dit merken we ook tijdens de lunch. 

Die wordt hier ook geserveerd maar ook de recepten zijn van die tijd en hoe het ook klinkt leek het veel op de Hollandse pot, vlees, groenten en aardappelen. Maar heel erg leuk en lekker om zo mee te maken. 

Met een heerlijk strawberry shortcake als toetje krijgen we nog een kort rond wandeling langs wat belangrijke gebouwen voordat we naar onze laatste stop lopen. The Henry Ford Museum of American Innovation, ook weer een gigantisch museum waar je rustig een dag kan vertoeven. We krijgen een korte rondleiding erdoorheen voordat we zelf keuzes moeten maken over wat we in onze eigen korte tijd nog willen zien. 

Ik kies voor het Dymaxion House, het idee voor bewoning na de 2de Wereldoorlog. Dit sloeg niet aan helaas, het was veel te vernuft voor die tijd. Dit is de enige ter wereld die nog bestaat. Daarna huppel ik nog even over de Agrarische afdeling, langs gigantische poppenhuizen, voorbeelden van inrichtingen van woningen vroeger en dan is het alweer tijd om in de bus te stappen.

Voordat we op de luchthaven worden afgezet rijden we nog langs een paar winkels waar iedereen nog wat last minute shopping kan doen.

Even langs de Target voor wat spullen thuis en dan is het toch echt tijd om naar de luchthaven te gaan. De check in en de douane gaan voorspoedig en iedereen haalt of eet wat voordat we in het vliegtuig stappen voor ons eerste deel naar Reykjavik en dan Amsterdam. Wat een GEWELDIGE trip was dit, ben echt verliefde geworden op Detroit en ben zo blij om een staat als Michigan te mogen bezoeken op deze manier. Bij veel mensen geen eerste keus naar Amerika, begrijpelijk maar onterecht!

Hier vind je nog de echte Amerikanen, echt oprecht geïnteresseerd in jou en de reis die je maakt, heerlijk en verrassend culinair eten en de meeste charmante en mooie steden. Wat een aanrader om steden als Chicago en Detroit te combineren als stedentrip. Daar ga je zeker geen spijt van krijgen!


Beste gebruikers, deze site bewaart cookies op uw computer.
Het doel is om uw ervaring op onze website te verbeteren en u tegelijkertijd meer gepersonaliseerde diensten aan te bieden. Cookies worden ook gebruikt voor het personaliseren van advertenties. Als u meer informatie wilt over de cookies die wij gebruiken, raadpleeg dan ons Privacybeleid. Door cookies te accepteren, stemt u in met het gebruik ervan. U kunt de instellingen van de cookies ook aanpassen. Als u weigert, worden uw gegevens niet bijgehouden wanneer u deze site bezoekt. Er wordt slechts één cookie gebruikt in uw browser om uw voorkeur dat u niet gevolgd wilt worden te onthouden.
Cookie-instelling bewerken